Van leergierig tot piekeren: De Intellectuele Overexcitability

“Je kan wel een kamer behangen met al je diploma’s, certificaten en getuigschriften”, zei een vriendin onlangs. Ik herken me dan ook heel erg in de intellectuele overexcitabilitie. Altijd op zoek naar meer om te leren, lezen, luisteren…

Zo las ik ook het boek Leven met intensiteit (Daniels en Piechowski), waarin het werk van de psycholoog Kazimierz Dabrowski centraal staat. Hij beschreef 5 Overexcitabilities (hyperprikkelbaarheden) die hij terug zag bij hoogbegaafden;

1. Psychomotorisch

2. Zintuiglijk

3. Intellectueel

4. Verbeeldend

5. Emotioneel

Deze blog gaat over de intellectuele hyperprikkelbaarheid (overexcitability). Waarin we zowel kijken naar de mooie kant, als de uitdagingen.

Intellectuele overexcitabilitie

Intellectueel gevoelige kinderen zijn vaak diepe denkers, nieuwsgierig en leergierig. Ze houden van lezen, leren, het ontwikkelen van ideeën en concepten en het oplossen van complexe problemen. Ze hebben grote leerhonger en een bijpassende stroom vragen. Deze kinderen kunnen zich vaak lange tijd concentreren, mits het onderwerp hen interesseert. Ze hebben een scherp observatievermogen en een kritische ingesteldheid.

Ouders van intellectueel gevoelige kinderen krijgen soms te maken met de uitdaging dat hun kind verder is in kennis dan leeftijdsgenoten, wat voor problemen kan zorgen op school. Het is belangrijk om deze leergierigheid niet te remmen, maar juist te stimuleren.

Wanneer je dit doet op een kindvolgende manier, hoef je niet bang te zijn dat je te pusherig bent. Of teveel druk op legt. Beantwoord gewoon de vragen die je kind heeft, volg de interesses die er zijn. Maar doe ook niet meer dan dat. Stelt je kind een vraag, bijvoorbeeld over een letter, dan beantwoord je die vraag. Je hoeft dan niet het hele alfabet aan te bieden (tenzij je kind ook daar om vraagt). Dit vraagt een beetje “fingerspitzengefühl” en zelfreflectie.

Niet automatisch goed op school

Vaak wordt gedacht dat dit de kinderen zijn die succesvol zijn op school. Dit is helaas niet automatisch het geval. Er zijn veel meer zaken die essentieel zijn voor een succesvolle schoolcarrière. Denk daarbij aan het hebben van motivatie voor de schoolse manier van leren. En het nut zien van de aangeboden stof en bijbehorende taken.

Ook heeft je kind voldoende vertrouwen in eigen kunnen nodig om gebruikt te kunnen maken van de gave van deze overexcitability. Want alleen dan zal het de uitdaging van iets nieuws leren aan kunnen gaan.

Essentieel is ook een stimulerende omgeving. Helaas hebben wij de ervaring dat veel hoogbegaafde kinderen dit niet vinden in de schoolse setting (alle goed intenties ten spijt). Wat deels te maken heeft met niet passend aanbod, het hebben van andere interesses en het missen van een match in peercontact en/of met de leerkrachten.

De uitdagingen van intellectuele overexcitability

Overdenken en piekeren

Uitdagingen die bij deze hyperprikkelbaarheid horen zijn het risico op overdenken en piekeren. Als je zoveel kan bedenken en je brein altijd “aan” staat, dan kan je de meest fantastische creatieve dingen bedenken, maar ook de meest vreselijke doemscenarios. Die eindeloos door kunnen gaan, want je bedenkt immers steeds iets nieuws. Daarmee kan je verdwalen in je eigen gepieker. Ook kan het zijn dat je lastig beslissingen kan nemen, omdat je dingen enorm gaat overdenken.

Het ‘wandelend hoofd’

Een andere uitdaging is dat je een “wandelend hoofd” wordt. Waarbij je alles in je leven kan beredeneren vanuit je denken. En daarmee uit verbinding raakt met je voelen. Vaak zie je dat deze kinderen (en volwassenen) geen idee hebben waar die grote emoties ineens vandaan komen, omdat ze de signalen die hun lichaam gaf hebben weggeredeneerd. Of zelfs helemaal niet meer opmerken, omdat ze zo verwijderd zijn geraakt van het voelen van al die lichamelijke sensaties.

Dit proces begint vaak bij het vermijden van ongemak, maar kan uitmonden in een situatie waarin ook fijne gevoelens niet meer gevoeld worden. Het opnieuw verbinden met hun lichamelijke sensaties en emoties is hier een belangrijk aandachtspunt.

Hoe kun je als ouder ondersteunen?

Om intellectueel gevoelige kinderen te ondersteunen:

  • Stimuleer hun nieuwsgierigheid op een kindvolgende manier. Beantwoord hun vragen en bied verdieping als ze daar om vragen.
  • Help hen balans te vinden tussen denken en voelen. Moedig activiteiten aan die hen verbinden met hun lichaam, zoals sporten, mindfulness of creatieve bezigheden.
  • Creëer een veilige omgeving waarin zij hun nieuwsgierigheid en uitdagingen kunnen verkennen, zonder angst om te falen.
  • Ondersteun bij het reguleren van emoties, vooral wanneer overdenken en piekeren hen overweldigt.

Intellectuele overexcitability is een krachtige gave, maar vraagt om aandacht en begeleiding. Als ouders kun je helpen om deze gave tot bloei te laten komen, zonder dat je kind zichzelf verliest in de uitdagingen die ermee gepaard gaan.

Kenmerken intellectuele overexcitability:

Hieronder staan een aantal kenmerken op een rij. Je kan ze zelf invullen voor je kind. Het is ook erg leuk om het samen met je kind te doen. Het helpt je kind zichzelf beter te begrijpen. Vandaar dat ze geschreven zijn vanuit de Ik-vorm.

O Ik ben zeer nieuwsgierig en hou van leren.

O Ik ben een theoretische denker.

O Ik analyseer graag.

O Ik hou van ingewikkelde plannen.

O Ik stel onderzoekende vragen.

O Ik los graag problemen op.

O Ik kan me lange tijd concentreren.

O Ik heb een scherp observatievermogen.

O Ik denk graag na over denken.

O Ik verslind boeken.

De meeste mensen herkennen elementen uit meerdere hyperprikkelbaarheden (overexcitabilities). Meestal zijn er 1 of 2 die het meest intens worden ervaren. Deze herkennen helpen om bepaalde gedragingen van hoogbegaafden beter te begrijpen en eventuele begeleiding hier op af te stemmen.

Deze lijst is gebaseerd op het boek: Leven met intensiteit (Daniels en Piechowski).

Emotionele overexcitability bij hoogbegaafde kinderen: Hoe ga je ermee om?

Hoogbegaafdheid gaat altijd samen met sensitiviteit of, zoals Dabrowski ze omschrijft, hyperprikkelbaarheden (overexcitabilities). Hij onderscheid deze gevoeligheden op 5 gebieden. Hieronder vindt je een opsomming van de veel voorkomende kenmerken.

1. Psychomotorisch

2. Zintuiglijk

3. Intellectueel

4. Verbeeldend

5. Emotioneel

Eén van de meest in het oog springen en meest uitdagende voor ouders is de emotionele hyperprikkelbaarheid (overexcitability) Daar gaat deze blog over. Waarin we zowel kijken naar de uitdagingen en hoe je daar dan mee om kan gaan, als de mooie kanten. Want die vallen misschien wat minder op, maar zijn er zeker ook!

Emotionele overexcitabilitie

Emotioneel gevoelige kinderen ervaren hun emoties intens en ze reageren hier sterker op dan andere kinderen. Ze zijn vaak empathisch en kunnen diep geraakt worden door wat anderen voelen of door bepaalde situaties. Dit zijn de kinderen die bijvoorbeeld heel verdrietig kunnen worden van het leed van een ander.

Ze laten vaak al jong hoge mate van zelfreflectie zien, hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel en kunnen moeite hebben met kritiek of afwijzing. Deze eigenschap kan zich ook uiten in stemmingswisselingen of het voelen van intense vreugde of verdriet.

Leren grenzen aan te geven

Doordat deze kinderen, vanuit hun enorm sterke empathische vermogen, precies aanvoelen wat een ander nodig heeft, kunnen zij zichzelf gaan wegcijferen. Want grenzen aangeven is heel lastig als jij ervaart wat dit met een ander doet. Om dat ongemak te vermijden kunnen ze stoppen met het aangeven van grenzen. Dit is een vaardigheid waar je extra aandacht aan wilt besteden in de opvoeding. Zodat ze leren op een gezonde manier en met respect voor iedereen (dus ook zichzelf) grenzen aan te geven.

De combinatie met de intellectuele overexcitability

Als je kind zich overweldigd voelt door de grote eigen emoties en ook een sterke intellectuele overexcitability heeft, dan kan het “vluchten” in zijn/haar hoofd. Door alles weg te redenen vanuit de ratio, ga je weg bij wat je voelt. Soms zover weg dat je een soort “wandelend hoofd” wordt, wat zich niet eens bewust meer is van wat dat lijf eigenlijk voelt.

Het is heel belangrijk dat je kind verbonden blijft met de emoties en het lichaam. Want daar zitten ook de signalen die je waarschuwen als er iets niet fijn is. Die je helpen herkennen wanneer je emoties oplopen, wanneer je hart aangeeft dat het een andere keuze zou willen maken dan je hoofd bedacht heeft. En er zit ook het genieten van alles wat je kan voelen. Wat ook juist de kracht is van deze kinderen. Dat echte genieten en die intense vreugde.

Stimuleer het in verbinding blijven met het lichaam door bijvoorbeeld lichaamsgerichte vragen te stellen. Waar voel je die emotie in je lijf? Hoe voelt het daar dan? Is dat warm of koud? Groot of klein? Hard of zacht? Zo oefent je kind bewust de aandacht te verplaatsen van het hoofd naar het lijf en te voelen wat daar gebeurt.

Tips om met de emoties van je kind om te gaan

  • Laat ze er zijn

Ze zijn soms heel heftig, wat het enorm lastig kan maken. Voor jou als ouder, voor de omgeving. En helemaal in die combinatie, want dan heb je ook nog eens het oordeel van die ander erbij (als je pech hebt ook nog de goedbedoelde adviezen).

Probeer toch ze volledig te accepteren. Het zijn emoties die erbij horen. Natuurlijk stel je grenzen over het uiten, wanneer het niet veilig of respectvol is voor anderen. Maar beperk jouw input. Zeker op het moment zelf, want vaak is dat de spreekwoordelijke “olie op het vuur”.

  • Wees een voorbeeld

Als jij deze overexcitability ook herkent bij jezelf, heb je een extra uitdaging. Want wat je met woorden ook zegt, kinderen kijken vooral naar wat je doet. Voordat je nu allemaal tools gaat leren om je kind te helpen met emotieregulatie, start eerst eens bij jezelf. Anders heeft het geen zin. Sterker nog, dan gaat het tegen je werken. Want je kind hoort dat je met woorden het ene zegt en in daden het andere laat zien. Dat beïnvloed jouw betrouwbaarheid in de ogen van je kind op een negatieve manier. Wat kan zorgen voor een onveilig gevoel, wat grote emoties in de hand werkt.

Dus altijd eerst beginnen bij jezelf. Leren accepteren dat dit kenmerken zijn die bij jou horen, soms fijn om te hebben, soms minder fijn. Ervaar wat emoties doen bij jou, hoe je reageert, wat je anders kan doen. En ga aan de slag met het verbeteren van je eigen emotieregulatie. Goed voorbeeld doet volgen.

Misschien een open deur, maar zelfzorg is hierbij geen luxe, maar noodzaak! Doe dat! Zodat jij kalm kan blijven op dit soort momenten. Voor jezelf en voor je kind.

  • Blijf gericht op oplossingen

Verleg de aandacht zodra de heftigste emoties voorbij zijn naar het bedenken van een mogelijke oplossing. Focus op de toekomst, weg van de oorzaak, weg van de emotie, richting de uitweg. Niet omdat de emotie er niet mag zijn, maar omdat je je kind wilt leren hoe ze hier uit kunnen komen, zodat ze in de toekomst jou steeds minder nodig hebben en het zelf leren.

  • Werk samen aan het versterken van emotieregulatie

Emotieregulatie is een vaardigheid. Het is dus iets wat je kan trainen en hoe meer je traint, hoe beter je wordt. In Hoogbegaafd Opvoeden leer je hier diverse tools voor.

Oefenen door spel

Door het spelen van spellen kan je op een leuk manier werken aan het versterken van o.a. de emotieregulatie van je kind. Vliegt nu het speelbord nog door de kamer? Bouw dan rustig op. Begin bijvoorbeeld met een kort spelletje van 10-15 minuten. En hou het in het begin bij 1 potje. Het is voor iedereen fijner als het gezellig is en blijft tot het einde. Dat nodigt ook de volgende keer meer uit om een spel te gaan doen.

Spellentips

  • Dobble
  • Speedy Ants
  • 20 second showdown
  • Magic Maze
  • Hey That’s My Fish
  • Just One
  • Ligretto
  • Menara
  • Ubongo
  • Vlotte Geesten

En vliegen de spelonderdelen door de kamer? Wacht dan tot de heftigste emotie voorbij is en heb het er in rust met je kind over wat het dacht, voelde, besloot waardoor er zoveel emoties ontstonden. Zo kan je kind leren herkennen wanneer de emoties overweldigen en welke gedachten en overtuigingen helpend zijn en welke niet. Er is dus heel veel te winnen door het spelen van een spelletje!

Kenmerken emotionele overexcitability:

Hieronder staan een aantal kenmerken op een rij. Je kan ze zelf invullen voor je kind. Het is ook erg leuk om het samen met je kind te doen. Het helpt je kind zichzelf beter te begrijpen. Vandaar dat ze geschreven zijn vanuit de Ik-vorm.

O Ik ben zeer gevoelig.

O Ik heb snel extreme emoties.

O Ik voel me vaak verantwoordelijk of schuldig voor dingen.

O Ik wordt beïnvloed door de stemming van anderen.

O Ik vind het lastig om me aan te passen in een nieuwe omgeving.

O Ik ben vaak zenuwachtig.

O Ik reageer fysiek op emoties (blozen, zweten, hartkloppingen, buikpijn).

O Ik heb een sterk geheugen voor gevoelens.

O Ik ben empathisch.

O Innerlijke dialoog en zelfreflectie horen bij mij.

De meeste mensen herkennen elementen uit meerdere hyperprikkelbaarheden (overexcitabilities). Meestal zijn er 1 of 2 die het meest intens worden ervaren. Deze herkennen helpen om bepaalde gedragingen van hoogbegaafden beter te begrijpen en eventuele begeleiding hier op af te stemmen.

Deze lijst is gebaseerd op het boek: Leven met intensiteit (Daniels en Piechowski).

De wereld intens ervaren: de 5 Overexcitabilities bij hoogbegaafde kinderen

Vaak valt ouders eerst de hoogsensitiviteit bij hun kind op. “Maar hoogbegaafd? Dat denk ik niet.” Uit onderzoek blijkt dat vrijwel iedereen die hoogbegaafd is, ook kenmerken van hoogsensitiviteit vertoont. Wanneer we praten over hoogbegaafdheid, kan je er meestal van uitgaan dat er ook sprake is van hoogsensitiviteit.

Hoogsensitiviteit als kracht

Hoewel hoogsensitiviteit vaak als een last kan worden gezien, is het belangrijk te beseffen dat het juist ook een kracht kan zijn. De Poolse psycholoog Kazimierz Dabrowski beschouwde hoogsensitiviteit zelfs als een superkracht. Hij verdeelde de kenmerken van hoogsensitiviteit in vijf verschillende vormen van “overexcitabilities”, ofwel hypergevoeligheden. Hieronder gaan we dieper in op deze vormen, zodat je als ouder of begeleider deze eigenschappen bij je kind beter kunt herkennen en ondersteunen.

1. Psychomotorische overexcitability

Deze gevoeligheid heeft te maken met beweging. Kinderen met een psychomotorische gevoeligheid zijn erg beweeglijk en kunnen moeilijk stilzitten. Ze friemelen veel, praten snel en hebben een enorme hoeveelheid energie. Het valt op dat deze kinderen een sterke eigen wil hebben en emoties op een fysieke manier uiten, zoals door heftige uitbarstingen. Dit gedrag kan soms worden aangezien voor ADHD, maar kan dus ook een teken zijn van de psychomotische overexcitabilitie. Andere kenmerken zijn zenuwtrekjes, nagelbijten of het kauwen op kleding.

Positief gezien is het ook de spanning en drukte die in hun hoofd zit eruit laten via het lichaam. Het is een enorme gedrevenheid, bakken energie en groot enthousiasme.

2. Zintuiglijk overexcitability

Veel ouders herkennen de uitdagingen met het vinden van de juiste kleding. Elk labeltje, draadje en naadje wordt gevoelt. En dit levert vaak irritatie op, soms zoveel dat aankleden een enorme strijd oplevert en uren kan duren. Of liever geen eten met stukjes willen, omdat die structuur geen fijn mondgevoel geeft. Of last hebben van de geur van etenswaren, sterke parfum of (erger nog) andere mensen ruiken.

Je ziet deze overexcitabilitie ook terug bij je kind in het intens kunnen genieten van muziek en andere mooie geluiden. Het helemaal kunnen verdwijnen in die heerlijk zachte deken en enorm kunnen genieten van lekker eten. Soms kunnen ze juist ook enorm genieten van een lekkere geur, die ze direct terug brengt naar een fijne herinnering.

3. Intellectuele overexcitability

Intellectueel gevoelige kinderen zijn vaak diepe denkers, nieuwsgierig en leergierig. Ze houden van lezen, leren en het oplossen van complexe problemen. Deze kinderen kunnen zich vaak lange tijd concentreren, mits het onderwerp hen interesseert. Ze stellen veel vragen en hebben een scherp observatievermogen. Ouders van intellectueel gevoelige kinderen krijgen regelmatig te maken met de uitdaging dat hun kind verder is in kennis dan leeftijdsgenoten, wat voor problemen kan zorgen op school. Het is belangrijk om deze leergierigheid niet te remmen, maar juist te stimuleren.

4. Verbeeldende overexcitability

Dit type gevoeligheid heeft te maken met de verbeelding. Deze kinderen hebben een levendige fantasie en kunnen diep opgaan in hun eigen wereld. Ze houden van dagdromen en spelen vaak creatief spel. Dit zijn de kinderen die verhalen verzinnen en met plezier hun fantasieën uitwerken in tekeningen of spel. Deze eigenschap kan ervoor zorgen dat ze moeite hebben met het verschil tussen fantasie en werkelijkheid, wat soms als problematisch kan worden gezien door anderen.

5. Emotionele overexcitability

Emotioneel gevoelige kinderen ervaren hun emoties intens. Ze zijn vaak empathisch en kunnen diep geraakt worden door wat anderen voelen of door bepaalde situaties. Dit zijn de kinderen die bijvoorbeeld heel verdrietig kunnen worden van het leed van een ander. Ze hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel en kunnen moeite hebben met kritiek of afwijzing. Deze eigenschap kan zich ook uiten in stemmingswisselingen of het voelen van intense vreugde of verdriet.

Intens beleven, waarom “gewone” dingen complex voelen

Soms zit al dat intens beleven je kind in de weg. Zo kan een schoolreisje soms al eindigen voordat het  begonnen is. Gewoon omdat de spanning zo alles overheersend is, dat ze echt niet meer durven. En ouders geen andere mogelijkheid zien dan het kind thuis te houden.

Wat maakt nou dat deze uitstapjes voor hoogbegaafde kinderen zo intens spannend zijn? Deels komt dit door het hoge IQ. Want ze kunnen gewoon simpelweg veel meer vragen en dingen die mogelijk mis kunnen gaan bedenken. Deze kinderen zijn van nature veel sneller bang of ongerust dan leeftijdsgenoten. Vooral in onzekere en onbekende situatie.

Daar bovenop komt het intens voelen van alle emoties en spanning die zich voordoen rondom deze spannende dag. Want ze voelen niet alleen sterker hoe dat labeltje kriebelt in hun nek. Ze voelen ook veel diepgaander hun eigen emoties. Terwijl ze daar, met hun jonge leeftijd, nog niet altijd goed mee om kunnen gaan.

Hoe ga jij om met de gevoeligheid?

Laat emoties er zijn: en accepteer ze (ook in communicatie) is belangrijk, dus luister zonder het op te willen lossen. Toon begrip, zonder er helemaal in mee te gaan. Laat het er gewoon even zijn. Dan zakt het vanzelf en kan je daarna praten over wat helpend kan zijn.

Bereid samen voor: Door met je kind te bespreken welke vragen er zijn en die te beantwoorden, neem je al veel zorgen weg. Vaak is er online veel informatie te vinden, over de reis, de locatie, maar ook over wat er mis kan gaan en welke adviezen er zijn voor dat soort situaties.

Maak een Plan B: Daarnaast helpt het om een Plan B te maken samen. Want er zal vast wel iets mis gaan, maar als je kind weet wat te doen (een Plan B heeft), zal het met meer vertrouwen iets spannends tegemoet treden. Bijvoorbeeld: Als je kind zich zorgen maakt over het kwijt raken van de juf, dan kan je (bij voorkeur samen met de juf) afspreken waar of naar wie het kind dan toe gaat en wat het dan kan zeggen.

Het is geen aanstellerij!

Als er een naadje in de sok niet goed zit, er nog een labeltje in de kleding is blijven zitten, het licht  te fel is, de geur te sterk of het geluid te hard is, dan kunnen hoogbegaafde kinderen daar extreem heftig op reageren. Soms tot grote ergernis en onbegrip van de omgeving. “Stel je niet aan” of “doe niet zo overdreven” is iets wat deze kinderen meermaals in hun jonge leven zullen horen.

Realiseer je dat het geen aanstellen is! Je kind voelt of ervaart deze emoties echt zo intens. Het drama is niet om jouw te pesten, is geen toneelspel en je kind kan er niets aan doen. Het heeft jouw begeleiding nodig om hier mee om te leren gaan.

Conclusie

Het brein van hoogbegaafden werkt wezenlijk anders dan dat van mensen met een gemiddeld IQ. De mogelijkheid om sneller en divergente verbindingen te vormen in het brein, draagt niet alleen bij aan een hoger IQ, maar ook aan het intenser ervaren van de wereld. Dit heeft fantastische voordelen, waar je samen met je kind enorm van kan en mag genieten. Zodat je op andere momenten je kind met milde ogen kan begeleiden om te gaan met de soms zo overweldigende intensiteit.